Emotionele verwaarlozing 1

Mensen die in hun jeugd emotioneel verwaarloosd zijn zorgen voor de volgende dingen om zich goed te voelen:

• Zelfredzaamheid. Kinderen kijken naar de ouders voor emotionele steun en bevestiging. In geval van emotionele verwaarlozing wordt hun behoefte niet beantwoord. Zo leert dit kind dat het niet juist is, verkeerd is, om hulp te vragen. Als dit kind eenmaal volwassen is zal hij denken dat het eigen geluk alleen van zichzelf en niemand anders afhangt, en zich daardoor erg kwetsbaar voelen. Hij zal grote moeite hebben om indien nodig om hulp te vragen van wie dan ook.

• Gevoelens verbergen. Mensen die emotioneel verwaarloosd zijn zullen emoties en emotionele behoeftes als zwakheid zien, zullen deze dan ook niet gauw uiten en gaan ervanuit dat dit voor iedereen hetzelfde is. Warme emoties worden verborgen, maar ook zullen de gekwetste gevoelens niet ter sprake komen, deze tekenen van zwakte kunnen bij het vinden van een partner niet worden toegelaten.

• Geen fouten maken. Mensen die als kind te maken hadden met emotionele verwaarlozing zijn vaak zeer tolerant ten opzichte van andermans fouten, maar waar het gaat om zichzelf, is het tegendeel waar. Ze denken perfect te moeten zijn en mogen van zichzelf nooit fouten maken.

• Niet naar gevoelens gevraagd worden. Mensen die emotioneel verwaarloosd zijn vinden het moeilijk wanneer naar hun gevoelens gevraagd wordt, ze ervaren dat als opdringerig en niet juist. Zolang niemand hen naar hun gevoelens vraagt voelen ze zich goed.

• Geen conflicten hebben. Mensen die emotioneel verwaarloosd zijn hebben de neiging om conflicten zoveel mogelijk te vermijden. Conflicten voelen bedreigend, omdat dit vaardigheden vereist die ze niet hebben kunnen ontwikkelen, zoals het ervaren en uiten van eigen gevoelens, maar het bewustzijn van de gevoelens van de ander. Hier is geen sprake van schuld, deze complexe vaardigheden zijn in de jeugd eenvoudig niet aangeleerd.

• Mensen op een afstand houden. Diep van binnen leeft de angst dat er iets degelijk mis is maar wat moeilijk is om in woorden uit te drukken. Maar één ding is zeker: niemand mag er achter komen. Er wordt een muur opgetrokken om te voorkomen dat iemand zo dichtbij komt dat datgene wat er mis is gezien wordt.  

Bron: PsychCentral, Childhood Emotional Neglect, with Janice Webb, Ph. D.